Just Cause 3
پلیاستیشن 4 (پلتفرم تستشده)، ایکسباکس وان، رایانههای شخصی ویندوزی
اسکوئر انیکس
آوالانچ
اول دسامبر 2015 (10 آذر 1394)
اکشن-ماجرایی جهانباز
«جاست کاز» میخواهد سرگرمکننده باشد و برای رسیدن به این هدف، راه آسان را در پیش گرفته. نه داستانش تا مدتها در ذهنتان میماند، نه طراحی مراحل فوقالعادهای دارد و نه متوجه موسیقی خاصی در بازی میشوید. با این حال آنقدر جذابیت دارد که سراغش بروید و ساعتها در کشور عظیم مِدیچی مشغول منفجر کردن پایگاههای دشمن، تست کردن ایدههای مختلف برای وصل کردن اشیا به هم و انجام دادن چالشهای مختلف باشید. اینکه جاست کاز سعی نمیکند حرف بزرگی بزند یا ادعایی داشته باشد، بهترین خصوصیت آن است که شاید این روزها کمی کمیاب شده باشد. بعضی بازیها سعی میکنند کار خاصی کنند یا چیزی بیشتر از یک بازی به نظر برسند، اما هیچوقت به آن کیفیت لازم نمیرسند و از دستیابی به هدف پیشفرض خود یعنی سرگرمکننده بودن هم باز میمانند. Just Cause 3 یک هدف دارد و به آن هم رسیده، اما واضح است که در این مسیر مشکلات ریز و درشتی سر راهش قرار گرفته که خوشبختانه به تجربهی کلی ضربهی بزرگی نمیزنند ولی با بازی بسیار جذابتری طرف بودیم اگر همین نواقص هم رفع میشدند. در ادامه میبینیم که هرکدام از جنبههای بازی، چطور در خدمت هدف اصلی آن حرکت میکنند و مجموعهی متعادلی را تشکیل دادهاند که نتیجهاش یک تجربهی بامزه و دوستداشتنی است.